Het laatste deel van onze reis
Door: Fred
Blijf op de hoogte en volg Fred
15 Maart 2015 | Nieuw Zeeland, Wellington
Woensdag 4 maart
Vandaag gaan we verder in zuidelijke richting naar Havelock North. De eerste uren komen we weer helemaal niets tegen totdat we bij Napier komen, een stadje in Art Deco stijl opgebouwd. Alles is wel van na 1931, toen een grote aardbeving werd gevolgd door een grote brand die vrijwel alles in de as legde. Na koffie en lunch gaan we verder richting Havelock North, waar we in het Havelock House verblijven. Dit blijkt een mooi landhuis te zijn, gerund door een Engels echtpaar dat vijf jaar geleden de U.K. achter zich heeft gelaten en dit B&B begonnen.
Donderdag 5 maart
De specialiteit van Diane zijn poached eggs met bacon, dus daar zijn we de dag maar eens mee begonnen. Het is prachtig weer, we vinden dat we eigenlijk wel genoeg hebben gezien en besluiten naar het strand ‘Ocean Beach’ te gaan. Het blijkt een heel groot strand te zijn en het aantal medebezoekers is op twee handen te tellen. We hebben stoeltjes meegekregen, de badhanddoeken hebben we geleend van Suzanne en Ate, het wordt een lekkere luie dag! ’s Avonds afgesloten met een heerlijke maaltijd bij een Indiaas restaurant in Havelock North, Carla houdt het bij ‘medium hot’ en ik waag me aan ‘hot’. Heet is het zeker, met enig zweet op het voorhoofd genieten we ervan. Het is een mooie afsluiting van dit deel van de reis met zijn tweeën.
Vrijdag 6 maart
We gaan weer terug waar we zijn begonnen: Wellington. Onderweg stoppen we voor koffie in Dannevirke, wat toch een heel Scandinavische naam lijkt. Dat blijkt te kloppen, het dorp is in 1872 door Deense en Noorse families opgericht en er zijn nog de nodige Scandinavische voorwerpen en symbolen te zien. We merken dat we weer meer richting de bewoonde wereld gaan, het verkeer wordt voor onze begrippen steeds drukker. De afgelopen weken hebben we regelmatig stukken gereden waarin we sporadisch een auto tegen kwamen, dus we zijn niet meer zo veel gewend! Eind van de middag parkeren we de auto op de gastenparkeerplaats bij S&A. Het weerzien is natuurlijk fijn en we hebben het nodige te vertellen. Ate verwent ons met pizza (met en zonder kaas natuurlijk!).
Zaterdag 7 maart tot donderdag 12 maart
Het laatste deel van de vakantie zijn we bij Suzanne en Ate. Het is heerlijk om rustig aan te kunnen doen en de tijd met elkaar te kunnen doorbrengen. We leren de stad beter kennen en vooral ook de routes die we moeten nemen om vanuit huis naar de stad en terug te komen. Dat is een behoorlijk hoogteverschil dat via een lange, steile trap kan worden overwonnen, maar onze favoriete optie is om in de stad in de lift te stappen en een aantal verdiepingen hoger in een hotel er weer uit. Dat scheelt behoorlijk wat geklauter en is ook voor veel Wellingtonners (?) populair. In de haven zien we de grootste varende catamaran ter wereld, de “Hemisphere”. Zoek hem maar eens op internet op, prijskaartje ca. €100M, te huur voor €250.000 per week.
Op zondag is het prachtig weer en wandelen we vanaf het surfstrand waar S&A regelmatig surfen. Diverse mooie schelpen voor Carla gevonden en een lekker groot schepijsje als afsluiting.
Maandag gaan S&A weer aan het werk, wij gaan een stadswandeling maken o.l.v. een gids. Heel interessant, maar na 2½ uur is het wel mooi geweest. Het is inmiddels lunchtijd en Suzanne komt uit haar werk even met ons lunchen. In Wellington wordt er veel buitenshuis koffie gedronken en gelunched, veel gezelliger dan je eigen bammetjes uit de bureaula! De harde werkers verzorgen we ’s avonds met ‘nasi di papa’, bij één van de supermarkten hadden ze zelfs nasigroenten van Inproba.
De dagen die volgen besteden we met het bezoeken van diverse toeristische attracties: met de kabelbaan naar boven en de botanische tuin, twee maal een bezoek aan het schitterende Te Papa museum dat tot onze verassing geheel gratis blijkt te zijn. En verder rustig aan, een beetje afkicken van alle indrukken van de afgelopen weken.
Donderdagochtend nemen we afscheid van Ate, Suzanne brengt ons naar het vliegveld. Na een laatste cappuccino is het ook tijd voor afscheid van Suus. We houden het droog, we zien elkaar immers alweer over drie maanden! En toch, als we in de lucht zijn en Wellington achter ons laten, vloeit er toch een traantje. Het is zo’n mooie tijd geweest waarin we hebben kunnen beleven hoe Suus en Ate wonen, werken en leven en we zoveel fijne dingen met elkaar hebben gedaan. Maar bovenal hebben we kunnen zien hoe veel ze van elkaar houden en hoe gelukkig ze met elkaar zijn!
Terug naar huis
De vluchten van Wellington naar Auckland en van Auckland naar Hong Kong verlopen voorspoedig. In Hong Kong blijven we nog een nachtje en een dag. We zijn de stad nog even in gegaan (Kowloon), maar wat is het ontzettend druk! Na een week of vijf in Nieuw-Zeeland zijn we dat niet meer gewend en na een paar uurtjes gaan we weer gauw richting hotelkamer. Ook de vlucht van Hong Kong naar Amsterdam verloopt voorspoedig en zaterdag 14 maart om 06:00 uur landen we weer in Nederland. Zoals beloofd komt Erik ons ondanks het vroege uur ophalen en stappen we om een uur of acht ons huis weer binnen. De vakantie is nu echt afgelopen!
Een vraag die regelmatig wordt gesteld is wat we nu het hoogtepunt van de reis vonden. Dat is heel moeilijk te beantwoorden, we hebben zoveel leuke, mooie en afwisselende dingen meegemaakt en gezien. Iets wat wel grote indruk heeft gemaakt was onze vlucht boven Mount Cook en de gletsjers. Het was in ieder geval een reis om nooit meer te vergeten en zoals we tot dusver nog nooit hadden gemaakt. De aanleiding van de reis hebben we te danken aan Suzanne en Ate, dus benoemen we dit gelukkige paar in het verre Nieuw-Zeeland tot het hoogtepunt van deze reis!
Vandaag gaan we verder in zuidelijke richting naar Havelock North. De eerste uren komen we weer helemaal niets tegen totdat we bij Napier komen, een stadje in Art Deco stijl opgebouwd. Alles is wel van na 1931, toen een grote aardbeving werd gevolgd door een grote brand die vrijwel alles in de as legde. Na koffie en lunch gaan we verder richting Havelock North, waar we in het Havelock House verblijven. Dit blijkt een mooi landhuis te zijn, gerund door een Engels echtpaar dat vijf jaar geleden de U.K. achter zich heeft gelaten en dit B&B begonnen.
Donderdag 5 maart
De specialiteit van Diane zijn poached eggs met bacon, dus daar zijn we de dag maar eens mee begonnen. Het is prachtig weer, we vinden dat we eigenlijk wel genoeg hebben gezien en besluiten naar het strand ‘Ocean Beach’ te gaan. Het blijkt een heel groot strand te zijn en het aantal medebezoekers is op twee handen te tellen. We hebben stoeltjes meegekregen, de badhanddoeken hebben we geleend van Suzanne en Ate, het wordt een lekkere luie dag! ’s Avonds afgesloten met een heerlijke maaltijd bij een Indiaas restaurant in Havelock North, Carla houdt het bij ‘medium hot’ en ik waag me aan ‘hot’. Heet is het zeker, met enig zweet op het voorhoofd genieten we ervan. Het is een mooie afsluiting van dit deel van de reis met zijn tweeën.
Vrijdag 6 maart
We gaan weer terug waar we zijn begonnen: Wellington. Onderweg stoppen we voor koffie in Dannevirke, wat toch een heel Scandinavische naam lijkt. Dat blijkt te kloppen, het dorp is in 1872 door Deense en Noorse families opgericht en er zijn nog de nodige Scandinavische voorwerpen en symbolen te zien. We merken dat we weer meer richting de bewoonde wereld gaan, het verkeer wordt voor onze begrippen steeds drukker. De afgelopen weken hebben we regelmatig stukken gereden waarin we sporadisch een auto tegen kwamen, dus we zijn niet meer zo veel gewend! Eind van de middag parkeren we de auto op de gastenparkeerplaats bij S&A. Het weerzien is natuurlijk fijn en we hebben het nodige te vertellen. Ate verwent ons met pizza (met en zonder kaas natuurlijk!).
Zaterdag 7 maart tot donderdag 12 maart
Het laatste deel van de vakantie zijn we bij Suzanne en Ate. Het is heerlijk om rustig aan te kunnen doen en de tijd met elkaar te kunnen doorbrengen. We leren de stad beter kennen en vooral ook de routes die we moeten nemen om vanuit huis naar de stad en terug te komen. Dat is een behoorlijk hoogteverschil dat via een lange, steile trap kan worden overwonnen, maar onze favoriete optie is om in de stad in de lift te stappen en een aantal verdiepingen hoger in een hotel er weer uit. Dat scheelt behoorlijk wat geklauter en is ook voor veel Wellingtonners (?) populair. In de haven zien we de grootste varende catamaran ter wereld, de “Hemisphere”. Zoek hem maar eens op internet op, prijskaartje ca. €100M, te huur voor €250.000 per week.
Op zondag is het prachtig weer en wandelen we vanaf het surfstrand waar S&A regelmatig surfen. Diverse mooie schelpen voor Carla gevonden en een lekker groot schepijsje als afsluiting.
Maandag gaan S&A weer aan het werk, wij gaan een stadswandeling maken o.l.v. een gids. Heel interessant, maar na 2½ uur is het wel mooi geweest. Het is inmiddels lunchtijd en Suzanne komt uit haar werk even met ons lunchen. In Wellington wordt er veel buitenshuis koffie gedronken en gelunched, veel gezelliger dan je eigen bammetjes uit de bureaula! De harde werkers verzorgen we ’s avonds met ‘nasi di papa’, bij één van de supermarkten hadden ze zelfs nasigroenten van Inproba.
De dagen die volgen besteden we met het bezoeken van diverse toeristische attracties: met de kabelbaan naar boven en de botanische tuin, twee maal een bezoek aan het schitterende Te Papa museum dat tot onze verassing geheel gratis blijkt te zijn. En verder rustig aan, een beetje afkicken van alle indrukken van de afgelopen weken.
Donderdagochtend nemen we afscheid van Ate, Suzanne brengt ons naar het vliegveld. Na een laatste cappuccino is het ook tijd voor afscheid van Suus. We houden het droog, we zien elkaar immers alweer over drie maanden! En toch, als we in de lucht zijn en Wellington achter ons laten, vloeit er toch een traantje. Het is zo’n mooie tijd geweest waarin we hebben kunnen beleven hoe Suus en Ate wonen, werken en leven en we zoveel fijne dingen met elkaar hebben gedaan. Maar bovenal hebben we kunnen zien hoe veel ze van elkaar houden en hoe gelukkig ze met elkaar zijn!
Terug naar huis
De vluchten van Wellington naar Auckland en van Auckland naar Hong Kong verlopen voorspoedig. In Hong Kong blijven we nog een nachtje en een dag. We zijn de stad nog even in gegaan (Kowloon), maar wat is het ontzettend druk! Na een week of vijf in Nieuw-Zeeland zijn we dat niet meer gewend en na een paar uurtjes gaan we weer gauw richting hotelkamer. Ook de vlucht van Hong Kong naar Amsterdam verloopt voorspoedig en zaterdag 14 maart om 06:00 uur landen we weer in Nederland. Zoals beloofd komt Erik ons ondanks het vroege uur ophalen en stappen we om een uur of acht ons huis weer binnen. De vakantie is nu echt afgelopen!
Een vraag die regelmatig wordt gesteld is wat we nu het hoogtepunt van de reis vonden. Dat is heel moeilijk te beantwoorden, we hebben zoveel leuke, mooie en afwisselende dingen meegemaakt en gezien. Iets wat wel grote indruk heeft gemaakt was onze vlucht boven Mount Cook en de gletsjers. Het was in ieder geval een reis om nooit meer te vergeten en zoals we tot dusver nog nooit hadden gemaakt. De aanleiding van de reis hebben we te danken aan Suzanne en Ate, dus benoemen we dit gelukkige paar in het verre Nieuw-Zeeland tot het hoogtepunt van deze reis!
-
15 Maart 2015 - 12:18
Marianne:
Wat is dat snel gegaan zeg!
Maar wat hebben jullie genoten!
Groetjes, Hans, Marianne en Katja -
15 Maart 2015 - 13:30
Loes:
Wat heb ik genoten van jullie verhalen.
WELKOM THUIS. -
15 Maart 2015 - 13:33
Mathilde En Cees:
Hoi Fred en Carla,
Fijn dat ook het laatste deel van jullie reis goed is verlopen en dat jullie weer veilig thuisgekomen zijn!
Groetjes, Mathilde en Cees -
15 Maart 2015 - 22:07
Suus & Ate:
Wij hebben enorm genoten jullie hier te hebben! Moeten maar weer wennen aan zelf koken en wassen enzo ;) Nee gekkigheid, we vonden het geweldig jullie te laten zien waar en hoe we wonen. En zijn super blij dat jullie het land net zo prachtig vinden als wij.
Tot snel!
Veel liefs -
16 Maart 2015 - 01:04
Sam :
En ook dit was weer leuk om te lezen. Wanneer we dit lezen waren jullie inmiddels al weer thuis. Weer fijn dat jullie er weer zijn. -
16 Maart 2015 - 12:42
William En Jose.:
Welkom thuis, en geniet nog na van al deze indrukken !
bedankt voor jullie verhalen we zien elkaar binnenkort wel weer.
William /Jose
-
16 Maart 2015 - 16:11
Gerrie:
Nu heerlijk nagenieten en verheugen op het weerzien!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
